Η ζωγραφική του δρόμου. Πινελιές ανώνυμης τέχνης στην πόλη

Κτίρια χτυπημένα από την κρίση, την εγκατάλειψη, ή απλά γκρίζοι, αδιάφοροι τοίχοι της πόλης.
Εκεί έρχεται ο ανώνυμος να βάλει πινελιές και να απογειώσει το μουντό, να φέρει ένα τόνο πιο πάνω την διάθεση του περπατητή.

Καμβάς πολλές φορές ολόκληρο το κτίριο, δημιουργεί το διαφορετικό, φτιάχνει ένα ζωντανό έργο τέχνης που συμμετέχει στους ρυθμούς ζωής της πόλης.

Πινελιές, που διαλέγονται, υποστηρίζουν την οπτική και  στέλνουν τα δικά του μηνύματα αισθητικής στην Πόλη που ανακατεύει συνεχώς κουλτούρες, ιδέες, ανθρώπους, στιγμές. 

Στο Καλλιμάρμαρο, την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα

Δεκατρία χρόνια πριν, οι Ολυμπιακοί Αγώνες επιστρέφουν στην πατρίδα τους, στην Αθήνα. Ιστορική στιγμή, με πολλαπλά μηνύματα,  συμβολισμούς αλλά και  προκλήσεις και υποχρεώσεις.

Μια σειρά από έργα  σε αθλητικές  εγκαταστάσεις και υποδομές γίνονται, με το γνωστό "νεοελληνικό τρόπο" με κόστη, αποτελεσματικότητα, αλλά και μετεολυμπιακή χρήση που θα συζητηθεί  για πολλά χρόνια μετά.

Στα συν, η απόφαση της κρατικής μηχανής να δουλέψει με σοβαρότητα, τουλάχιστο για τις μέρες των αγώνων, με  διαφορε-ι-κότητα  και αποτελεσματικότητα.

Η φωτογραφία είναι μοναδική, με το πυροσβεστικό όχημα δίπλα στο βωμό με το άσβεστο φως της ολυμπιακής φλόγας μπροστά στο παναθηναϊκό  στάδιο, εκείνο το φωτεινό καλοκαίρι του 2004

Και η φύση βρίσκει διέξοδο στο γκρίζο

Έγραφε ο αγαπημένος Κώστας Καρυωτάκης για την Αθήνα:

"Στον Ιλισσό ερωτεύεται τ’ αγέρι

ροδονυφούλες δάφνες που ριγούνε."

Δεν είχε δει ακόμη το γκρίζο να αγκαλιάζει την πόλη, τη σφικτή δόμηση να πνίγει τους κήπους και τα φύση της.

Η αθηναϊκή γη είχε όμως  γερό σπόρο ριγμένο. Μια σπιθαμή χώμα και να το θαύμα της.

Όπου η σκισμή ανάμεσα στο γκρι και το άψυχο της οικοδομής, οργιώδης και ασταμάτητη, σαν το ρυάκι, βρίσκει την κοίτη της και πρασινίζει, ανθίζει, ευωδιάζει. Θυμίζει το φυσικό της χάρισμα, να χει δώρο και θεμέλιο της ένα δέντρο, Θεάς χάρισμα.

Λίγο γαλάζιο, άπλετο φως και ομορφιά ...και φτιάχνεις την Αθήνα

Οδός Κυρρήστου, απέναντι από το ρολόι των Αέρηδων. Η λεπτομέρεια που σηματοδοτεί την προαιώνια ιστορία της πόλης μας. 

Το κλικ συλλαμβάνει  τους συμβολισμούς

Το νεοκλασικό σπίτι, με το μικρό μπαλκονάκι με την γαλανόλευκη αναηρτημένη, σπονδή - ωδή στην Ακρόπολη που αχνοφαίνεται.  

Γαλάζιος ουρανός, καθαρή ατμόσφαιρα.

Λίγο γαλάζιο, άπλετο φως και ομορφιά, πολύ ομορφιά και νάτη η Αθήνα μας.

Η αισθητική στην πόλη

Περπατώντας στην Πλάκα, στα απίστευτα μοναδικά στενά της, το μάτι σου χορταίνει εικόνες. Η συναίσθηση της ιστορικότητας που επιβάλλει ο ιερός βράχος, χρωματίζει με διαφορετικό τρόπο την οπτική. 

Ο Αττικός ουρανός στέλνει όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου στο φόντο της κάθε εικόνας που φυλακίζεις στη σκέψη. Οι λεπτομέρειες των κατασκευών όπου κοιτάξεις, συνδέουν με την κλασσική φόρμα  που έχουμε στο μυαλό μας, όταν σκεφτόμαστε Αρχαία Αθήνα.

 

Καλότεχνα ή και λιγότερο, η επιβλητικότητα του χώρου σμιλεύει τις ατέλειες και το αποτέλεσμα είναι η απλά η συνοικία των Θεών.